Yeah! Basketball it is baby! We gaan naar de USA om vooral veel basketbal te zien. We zijn Richard (Dassie) en ik. Inderdaad geen vrouwen en/of kids. Die kunnen vast wel een paar dagen zonder ons. (maar of wij zolang zonder hun kunnen?) Dat betekent een echte mannenuitje, sport, bier (valt in ons geval wel mee) pizza en hooters! Lees je mee?

 

 

 

 

 

 

 

 

 

De wedstrijden die we gaan bekijken:

• Brooklyn Nets – Utah Jazz
• Dallas Mavericks – Caveliers
• Oklahoma Thunder – LA Clippers
• Dallas Mavericks – LA Clippers
• San Antonio Spurs – Min. Timberwolves
• Houston Rockets – Orlando Magic
• Dallas Mavericks – Orlando Magic

 

 

 

 

Zondag 08 maart

We worden vandaag vroeg op Schiphol verwacht. 04.00 uur is voor een zondag niet echt een tijdstip waarop je graag je bed uit krabbelt. Vandaag doen we het graag,……

Het was dus erg vroeg. Om half vijf richting Schiphol en of we go. Ik spendeer mijn laatste 15 “Hollandse” Euro’s bij het airport casino in de hoop er een goedkope trip van te maken. Helaas is dat niet gelukt.  Omstreeks negen uur gaan we de lucht in..

Na een vlucht van zo’n acht uur landen we met horten en stoten op Newark Liberty Airport.  Goede vlucht, leuke gesprekken met de stewardessen, maar de laatste tien minuten leken wel een achtbaan….  Wellicht kwam het door het type vliegtuig, want deze was nou niet echt van de moderne snufjes voorzien. Het proces langs de immigrations en de douane verloopt extreem soepel. In nog geen kwartier hebben we alle verplichten activiteiten gehad en zijn we klaar om richting het hotel te gaan. Helaas kunnen (of mogen) we nog geen gebruik maken van de automatic pasport control dus gewoon in de rij bij de “vriendelijke” immigration officers. Zoals je hebt kunnen lezen ging dat voor Amerikaanse begrippen erg snel. Met de Airtrain en the NJ Transit ($12,50 p.p.) reizen we naar Penn Station om vandaar de metro te pakken naar onze eerste slaapplek.

Omstreeks twee uur (vijf uur tijdsverschil vandaag) checken we in bij het Belnord Hotel in 87th west str. Na een kleine verfrissing maken we ons op voor een hapje eten en de eerste NBA wedstrijd van deze trip; Utah Jazz @ Brooklyn Nets

Na een korte wandeling en een hapje eten bij Ruby Teusday (De Cheese fries zijn daar ook erg lekker) lopen we via Time Square, wat overigens bomvol staat met Aziaten in een Mickey Mouse, Elmo, Koekiemonster, Hello Kitty, of anderzijds pak, naar de subway. Deze proberen allen een slaatje te slaan (lees Dollars af handig te maken) van de vele toeristen op dit wereldberoemde plein. Ook vallen we midden in een demonstratie voor vrouwenrechten.  Wegwezen hier dus. Met een klein half uurtje stappen we uit, vlakbij bij het Barclay Center.  Daar zijn we een leuke eerste wedstrijd basketbal. Helaas heeft het voor de thuisploeg geen winst opgeleverd. De Utah Jazz overwint de tweestrijd met 95-88.  Omstreeks 22.00 uur ploffen we neer in de hotelkamer. Bijna 24 uur wakker. Even een paar uurtjes met de oogjes dicht.

 

Maandag 09 maart

Vroeg wakker vandaag. (ruim voor 06.00 uur) Ondanks de lange dag van gisteren, bleek een uur of vijf slaap voldoende. Het zal wel iets met een biologische klok te maken hebben. Vandaag geen wedstrijd, maar een dagje New York City. Morgen vliegen we naar Dallas, dus om niet al te veel op de “Japanse manier” de stad te bezoeken hebben we voor ons zelf een paar “must see” highlights er uitgepikt. Eerst maar even rustig wakker worden en een ontbijtje scoren,……

Nadat we rond 08.00 uur de wandelschoenen richting Central park hebben gestuurd, wat overigens vol met sneeuw ligt, belanden we zo’n anderhalf uur later bij de Starbucks in the Trump Tower om daar het eerste bakkie koffie en wat voedsel te nuttigen.  We hebben ons voorgenomen om in de ochtend even wat winkels te bezoeken. We starten Apple store op 5th Avenue.  Daarna vlug door naar de NBA store. Ik wilde eerst bij de Rolex winkel naar binnen, maar bedacht me dat ik niets aan die gratis tas heb die je bij het horloge krijgt,…..

Tegen kwart voor elf vluchten we de NBA store uit, want we hebben een date met het thuisfront. We zouden rond 11 uur zwaaien naar de webcam op Times square, iets verlaat (omdat we doodleuk vier blokken te ver lopen en dus ook weer terug moeten) lukt het ons om “contact” te maken met Nederland, want er rollen een paar enthousiasten SMS-jes binnen.

We vervolgen onze weg en wandelen ook nog even de Disney Store binnen. Nadat we wat op de creditcards hebben gespendeerd gaan we even teug naar de hotelkamer om de gekochte spullen achter te laten. Richard heeft zowat de hele NBA store leeg gekocht, waar ik wegkwam met een petje en twee sleutelhangers.

Omstreeks twee uur stappen we weer de subway in en stappen uit bij “park Place” , het statiopn het dichtste bij het 9/11 memorial. Hier kijken we enige tijd naar het nieuwe monument. Het is er ook erg druk. Gezellig druk dat wel en met de zon hoog aan de hemel en zo’n twaalf graden voelt het als een echte lentedag.

De nieuwe toren (WTC1) is overigen nog niet geopend voor het publiek. Dit laat nog een aantal weken op zich wachten. Het gebouw staat overigens niet op de plek van de Twin Towers, daar is nu het 9/11 memorial gevestigd.

We vervolgens onze stadswandeling richting de Ferry naar Staten Island. Deze is gratis en biedt een goed uitzicht op het Vrijheidsbeeld en de skyline van New York. Deze veerboot brengt je in ruim een kwartiertje naar de overkant en in dezelfde tijd weer terug. Na een boottochtje op bovengenoemde veerboot, stappen we stevig door richting de Brooklyn Bridge. Daar nemen we even de tijd om een paar mooie plaatjes te schieten. We slaan rechtsaf en belanden in China Town. We besluiten om ons restaurantbezoek toch nog maar even uit te stellen als we de aangeboden waar in de vitrine zien hangen.

Omdat het rond zes uur is lopen we richting het eerste subway station wat we tegen komen. De eindhalte zal in de buurt van het Empire State Building (ESB) liggen. Daar aangekomen besluiten we toch niet naar boven te gaan voor enkel een paar foto’s. Eigenlijk komt dit door de $32,- toegangsprijs en de 40 minuten wachttijd. Dan is het al bijna donker en ik wilde eigenlijk nog bij daglicht en schemer fotograferen. We besluiten anders. Goede reden om nog eens af te reizen naar New York.  Vanaf het ESB lopen we richting het flat iron gebouw, vanaf daar rechts afslaan naar Outback Steakhouse! Hier beëindigen we onze lange, maar zeer vruchtbare dag in Manhattan. Dit doen we met een Blooming Onion vooraf en daarna een Juicy Steak. Verdiend, want zoveel kilometers lopen we en jaren niet meer,……   Al wat is rest is de rit met de Subway naar ons hotel. Morgen vroeg op. Er staat een vliegtuig naar Dallas op ons te wachten…

Dinsdag 10 maart

Vroeg uit de veren! Met de Subway naar Penn Station en vandaar met de NJ Transit naar NewArk Airport. Omstreeks zes uur stoppen we in de trein en rijden in ruim een uur naar Newark Airport. De trip voorloopt voorspoedig, behalve dat we in de verkeerde terminal uitstappen. Daar konden we gelukkig wel onze bagage inleveren. Dus hup van terminal C naar A met de airtrain en inchecken maar..

De vlucht voorloopt prima en de vier uur vliegen voorbij.  Voor $5 mag ik zelfs een half uurtje internetten op negen kilometer hoogte. Gewoon omdat het kan. We landen zeer rustig in vergelijking met onze eerste vlucht. Alles daarna gaat ook van een leien dakje. De koffer hebben we snel, kunnen direct instappen in de bus voor het vervoer naar de autoverhuurder (Alamo) en ook daar zitten we binnen tien minuten op de snelweg.  Het hotel (Knights Market Center Dallas – We betalen slechts $47 voor een nacht. Gelet op de koers van de Euro (Nu 1,05) is dat bijna een op een. Er zijn wel eens betere tijden geweest.) vinden we na ongeveer 20 minuutjes rijden. We checken in en frissen even op…  Inmiddels heb ik voor vijf van de zes overige wedstrijden de Credentials binnen gekregen, dus ook bij de huidige kampioen van de NBA (San Antonio Spurs)  zitten we op de perstribune! En nu tijd voor een middag snack bij de Taco Bell.

Na de snack even de dichtbijgelegen Walmart bezocht. Als we rond zes uur aankomen bij het American Airlines center en de perspassen hebben opgehaald is het nog een beetje onwennig, we weten niet goed wat we wel en niet mogen. Al gauw komen we er achter dat er deuren voor je opengaan met een toegangspas om je nek. We kunnen vrijwel overal zonder problemen komen. In de rust fotografeer ik Lebron James van dichtbij (een van de bekenste NBA Players van het moment). Dan de wedstrijd die gaat tussen de Dallas Mavericks en de Cleveland Caveliers; De Mavericks nemen snel een 10-7 voorsprong maar een 9-0 run van de Caveliers brengt daar gauw een einde aan. Het gaat enige tijd gelijk op hoewel de Caveliers langzaam uitlopen. Bij rust is het verschil 14 punten: 53-67. De overige twee kwarten zien we nog een paar geweldige scores echter de Mavericks komen er niet meer aan te pas. Het verschil tussen beiden teams loopt uiteindelijk op tot een verschil van 33 punten in het voordeel van de Caveliers: 94-127

Vrijwel direct na afloop van de wedstrijd kunnen we met onze media pas nagenoeg overal komen. Eenmaal in de kleedkamer staan we oog in oog met de grote mannen van de Cleveland Caveliers, die ongestoord, alsof er niemand rondloopt, een bak voedsel naar binnen werken en een voeten koelen en grote bakken ijs. Maar man oh man, wat zijn ze groot……

We besluiten de avond met een drankje bij Hooters, waar we ook de groep Nederlanders tegen komen die eveneens (bijna) het zelfde schema wedstrijden doet als de Helderse delegatie.

Woensdag 11 maart

Wekkertje om 08.00 uur gezet. Toch was ik al ruim daarvoor wakker. Het bed in ons hotel is prima bevallen. We doen na drie inspannende dagen rustig aan. Douchen, ontbijten bij de IHOP en een rit naar Oklahoma voor de boeg van ruim 300 kilometer. Omstreeks 10.00 uur  zijn we er klaar voor. Vanavond de wedstrijd LA Clippers vs Oklahoma Thunder.

De wegen in Texas hebben wel wat onderhoud nodig. Ook de snelweg zit hier en daar val met gaten. Met een beetje file arriveren we tegen een uur of twee in Oklahoma city. We rijden eerst naar een Outlet center om o.a. goedkoop Levi spijkerbroeken aan te schaffen. Ondanks dat de Dollar bijna gelijk staat aan de Euro is $65,- voor twee Levi’s nog steeds erg goedkoop.

De wedstrijd begint om 1900 uur dus het is redelijk opschieten geblazen. Ongeveer een half uur voor tijd komen we aan bij de Chesapeake Arena. We zijn een wedstrijd waarin wederom de thuisploeg verliest. Thunder vs Clippers 108 – 120 . Chris Paul topscorer met 33 punten. De OKC Thunder kwam al vrij snel achter, maar wist het nog goed te maken tot 42-42. Echter in het derde kwart was het verschil opgelopen tot twintig punten en dat maakte Oklahoma niet meer goed.

We sluiten de avond of in de Coyote Ugly Bar in het uitgaanscentrum Bricktown. Met al die dansende dames op de bar houden we het wel even vol, zeker als we doorhebben dat alle drankjes (dus ook mixen) slecht $3,- per stuk zijn. Het is half twee ’s nachts geweest als we onze hotelkamer binnen lopen… Wederom een geslaagde dag!

Donderdag 12 maart

We staan op even na achten. Kort nachtje dus. Maar he. Uitrusten kunnen we thuis weer. Vandaag weer een lange rit terug richting het zuiden. Inclusief een klein stukje Historic Route 66 rijden wij naar ons hotel in Fort Worth (Magnuson Hotel Fossil Creek – $82,-).  Gisteren op de weg naar Oklahoma (I-35) zagen we al een excentriek casino op een stukje “indianen landgoed”, het WinStar World Casino heeft zijn gevels opgebouwd van bezienswaardigheden over de hele wereld. Zo zien we o.a. de Towerbridge uit Londen en Het Chrysler Building van New York.  We besluiten na ruim twee uur rijden hier een korte pitstop te maken. Ook van binnen ziet het er mooi uit. Het denk even dat je in Las Vegas rondloopt. Met nog zo’n 25 Dollar op zak kom je niet ver in een Casino. We zijn hier helemaal niet op te gokken dus dat is op zich niet zo’n probleem. Toch besluit ik om na op een tweetal gokkasten $5,- te hebben weggespeeld, de laatste $15,- in te zetten op de roulette tafel. 18,21,26… No more bets,….. BLACK 26!

Na de vruchtbare tussenstop komen we even na drieën aan in ons hotel Dit ziet er prima uit. Sterker nog het is het beste hotel tot nu toe.  Vandaag hebben we geen NBA wedstrijd. Dus tijd over zo je denken. Niets is minder waar. Richard wil nog even naar de outlet malls en aangezien het mijn rijdag is zeg ik dat de auto klaar staat 🙂

We kunnen het niet laten om toch nog spotgoedkoop een aantal kledingstukken te kopen. Bij de Nike outlet presteren we het zelf om beiden exact dezelfde schoenen te kopen. Het is ook niet zo gek, want deze zijn in de uitverkoop met extra korting wat betekent dat de “Air Jordans” slechts $21,- kosten. Nee, die laten we niet staan. Je wordt er hebberig van, sorry….

De rest van de winst wordt verzilverd bij de Outback Steakhouse. Alle bordjes gaan schoon leeg. Cheese Fries, overheerlijke steak en als dessert een Rasberry Cheescake. Met een volle maar rijden we naar ons hotel. Vanmiddag hadden we allerlei wilden plannen gemaakt, vanwege het feit dat er een aantal uitgaansgelegenheden op loopafstand liggen. Maar aangezien we soms wel denken dat we 18 zijn, breekt het korte nachtje toch min of meer op . Gestrekt in ons ruime bed besluiten we deze dag geheel in stijl met de basketbalwedstrijd tussen de San Antonio Spurs en Cleveland Cavaliers op TV.

Vrijdag 13 maart

Ontbijt in het hotel vandaag. Basic, maar voldoende.  In vergelijking met gisteren (24C) is het vandaag een stuk koeler (ong 15 C), beetje regen, maar zeker niet koud. We rijden naar de Forth Worth Stockyards, een historisch gebied weer je tussen de LongHorn Bulls even denkt dat je zelf een cowboy bent. Om dat te realiseren kan je terecht in een van de vele toeristen winkeltjes. Leuk vertier voor een paar uurtjes. We maken even een smal talk met een local sales man. We praten wat over Amsterdam, het werken in een Bajes, timmermannen en het leven in Forth Worth. Leuk..

In de middag rijden we naar het Sixt floor museum en staan op nagenoeg dezelfde plek vanwaar Lee Harvey Oswald  JF Kennedy neer schoot in 1963. Voor $16 dollar p.p. ervaren we een stukje Amerikaanse geschiedenis. Een kijk op het gebeuren van dichtbij, interessant! We staan zelfs even midden op de weg exact op de plek waar het fatale schot plaatsvond. Omdat we sinds vanochtend vroeg niets meer hebben gegeten zoeken we een eetgelegenheid op. Aangezien het vrijdag is lijkt ons T.G.I Friday  (Thank god its Friday) een uitstekende keuze. En dat was het ook. Man wat een lekker stukje vlees en dito spare ribs Jack Daniels Style!

We checken in bij ons hotel voor de komende twee nachten (Fairfield Inn & Suites Dallas Medical/Market Center $85,- P.n.), dumpen de koffers, want over anderhalf uur begint de Basketbalwedstrijd tussen de Dallas Mavericks & L.A. Clippers. We kennen inmiddels de weg in het American Arlines center, dus we gaan beiden onze eigen weg en spreken af in de pressbox zodra de wedstrijd begint.

We zijn een leuke aantrekkelijke wedstrijd waarin de Mavericks snel op voor sprong komen. De Clippers neemt in het eerste kwart heel even de leiding en scoort DeAndre Jordan zijn eerste driepunter in zijn carrière! De Mavericks scoren in het tweede kwart maar liefst 38 punten en hebben sinds 34-34 de leiding genomen die ze tot einde wedstrijd niet meer weggeven. De winst blijf, met 30 punten verschil, achter in Dallas: 129-99.  In de catacomben zien we de mooie cheerleaders van heel dichtbij en concluderen dat deze puur op vormen en uiterlijk geselecteerd worden voor het team.  Na de wedstrijd lopen we even de kleedkamer in en maken zelfs even een praatje met de sterspeler van de Maverick, Dirk Nowitzki.

Omdat we eigenlijk nog wel even een drankje willen doen ergens, komen we op in twintig minuten rijden terecht bij Red Neck Heaven een bar die Richard eens op tv had gezien. Deze tent staat bekend om de schaars gekleden dames die er rondlopen in de bediening. Aan de bar bestellen we een cola en geven onze ogen de kost. Meer dan rondlopen doen ze eigenlijk niet en er is weinig interactie of entertainment. Bovendien vindt ik de cola niet te pruimen… Wellicht komt het omdat we geen Rednecks zijn, maar langer dan een klein uurtje houden we het hier niet vol. Afijn, we zijn er eens geweest.. Afstrepen op de de to do list en go 😉

Zaterdag 14 maart

De wekker gaat zoals de afgelopen dagen om 8 uur. We doen wat rustig aan vandaag. Ontbijten in het hotel en daarna uitbuiken en opfrissen. Er staan een aantal dingen op het programma, waaronder Southfork Ranch, bekend van de in de jaren 80 populaire tv-serie Dallas. Geen wedstrijd vandaag….

Het is fun om rond te lopen op het ooit zo immens populaire landgoed van de Ewings. Zelfs gedeeltes van de nieuwe series zijn hier opgenomen. Na een paar uurtjes je een rijke oliemagneet te hebben gevoeld nemen we afscheid van de Southfork Ranch.

Aan het eind van de middag rijden we nogmaals even naar een outlet Mall. Richard is nog op zoek naar een paar knappe Nike’s (Hij heeft pas twee paar gekocht) en slaagt wederom bij de Nike Factory outlet. Met een paar afgeprijsde schoenen, die nog goedkoper blijken te zijn omdat ze in de verkeerde doos zitten, staan we bij de kassa om er achter te komen dat er nog eens 20% en een extra discount van $8,- afgaat. Al met al komt de prijs rond $35,-.  Dat is nog eens leuk shoppen.  Rich neemt me mee naar de In N Out Burger, omdat die goed zijn. Nu sta ik altijd open voor een lekker stukje vlees dus proberen maar…   Daar de keuze beperkt is, wordt het een Cheeseburger. Niet vies, niet slecht, maar zeer binnenkort ga ik Richard kennis laten maken met Five Guys (I.m.o. veeeeel lekkerder…..)

Als de avond valt hebben we een aantal beroemde standbeelden op het programma staan. The Mustangs van Las Colinas en Cattle Round Up in Dallas. Grote bronzen standbeelden van mustangs en Longhorns. Vooral de laatste is erg tof. In het centrum van Dallas is dit een echte bezienswaardigheid.

Inmiddels is het ruim na acht uur in de avond en overleggen we even wat we gaan doen. We besluiten om een potje te gaan poolen in de Wizards sportscafe in Richardson TX. Hier krijg ik even les van mijn reisgenoot in het effectief wegstoten van de ballen. Echter als we switchen van game en Nine Ball gaan spelen, blijkt dat ik aan de goede kant van de score eindig. Tegen een uur of een belanden we in ons bed. Morgen een lange rit….

Zondag 15 maart

Tegen tien uur zijn we klaar voor de rit. Het ontbijt zit er in en stappen in de auto richting het zuiden. Het weer voorspeld 23C dus met vooruitziende blik hijsen we ons beiden in de korte broek.  Onder weg tanken we voor $20,- de tank vol. Dat blijft leuk hier. Omstreeks drie uur arriveren we in Austin. Hier houden we een korte tussenstop bij Five Guys om een heerlijke no-nonsense hamburger te eten.

Door naar San Antiono. Het is druk op de weg en we kunnen in eerste instantie het hotel niet vinden, ook Tom Tom niet. Later blijkt dat ik een andere adres heb opgeschreven dan Richard (Welke de juiste blijkt te zijn) geen idee hoe dat is gekomen. Met een kleine vertraging komen we toch aan bij de Days Inn Riverwalk. Op enkele minuten lopen van alle bezienswaardigheden in San Antionio. Na te hebben ingecheckt snel weer de auto in en op weg naar het AT & T center voor de wedstrijd van de San Antiono Spurs (De huidige kampioen van de NBA) en de Minnasota Timberwolves. Deze begint namelijk al om zes uur.

Ook hier kunnen we met onze mediapas gewoon weer overal komen. Dat went snel hoor. We zijn een redelijke wedstrijd waarin de Spurs met groot gemak de wedstrijd winnen. (123-97) De Timberwolves komen er vanaf minuut 1 niet aan te pas. Good old Kevin Garnett, maakt helaas geen minuten. Wel zien we Tim Duncan, Tony Parker er op los scoren. Bovendien een mooi blockshot van Manu Ginobili.  Helaas voor hem viel hij later geblesseerd uit en zit waarschijnlijk enkele wedstrijden aan de kant. De Spurs hadden acht spelers in de dubbele cijfers, want op zich een knappe teamprestatie is.

Na de game even terug naar de hotel kamer om wat op te frissen en we maken ons op voor een wandeling naar de beroemde Riverwalk in San Antonio. In een kleine tien minuten lopen zien we het uitgaanspubliek dus weten we dat we goed zitten. De Riverwalk ziet er erg gezellig uit met allemaal bars en restaurants. Dit hebben ze erg leuk opgezet. En met het mooie weer van vandaag zitten de terrasjes lekker vol. Als wij nog wat willen eten blijkt dat we pech hebben, bijna alle keukens sluiten na tien uur. Een gemiste kans denk ik met zoveel volk langs je deur. Afijn, het werd een snelle hap bij whataburger, categorie fastfood. Aan de overkant van de straat bevindt zich de Coyoyte Ugly Saloon,  je begrijpt dat onze keuze snel was gemaakt. Twee uur na middernacht moeten we eruit, de tent gaat sluiten. Dat hebben we dus mooi volgehouden 😉

Maandag 16 maart

Wekkertje iets later vandaag. Een (Wandel)dagje San Antonio op het programma. We slapen ook wat uit. Tot nu toe elke dag redelijk vroeg op, dus dat mag wel een keertje. Het ontbijt nuttigen we bij Denny’s .. Dat ontbijt kunnen we inmiddels wel brunch of lunch noemen want het is erg druk en we zijn pas na twaalven klaar met eten.

We gedragen ons vandaag als echte toeristen en slenteren een beetje langs de Riverwalk. Hier aan vast zit een Mall en daar laten de creditcard nog even wapperen voor een cadeautje voor onze dames die het thuisfront bewaken.  Een hapje eten doen we bij Tony Roma’s, heerlijke Spareribs. We bezoeken ook The Alamo, De Alamo is het bekendste begrip uit de Texaanse Onafhankelijkheidsoorlog. De Alamo was eigenlijk een katholiek missiegebouw in San Antonio, het centrum van de Texaanse Onafhankelijkheidsbeweging.

In de avond hebben we nog wat tijd over en om niet weer tot twee uur in de bar te zitten besluiten we de auto te pakken naar een Amerikaanse Bowling Alley.  Veertig banen op een rij. We vermaken ons daar een uurtje of twee en stappen met lamme armen weer in de auto naar het motel. Op tv kijken we nog naar de LA Lakers tegen de Golden State Warriors en besluiten hiermee onze laatste uurtjes in San Antonio. Een leuk centrum en zeker een stop waard als het op je route ligt.

Dinsdag 17 maart

Vandaag een rit van ruim drie honderd kilometer naar Houston. Daar gaan we vanavond onze een na laatste wedstrijd bekijken tussen de Houston Rockets en de Orlando Magic. Vroeg in de middag komen we aan in Houston. De thermometer slaat uit naar 28C.  Wat een heerlijk weertje, hier kan ik heel snel aan wennen.

We vinden vrij gemakkelijk ons Super8 motel op ongeveer 12 minuten rijden van het Toyota Center waar we vanavond verwacht worden. Op het krijspunt vlakbij het motel maken we een homeless guy erg blij met onze oude kleren en schoenen die we toch niet meer mee naar huis nemen. Hij had vanochtend net gebeden voor nieuwe schoenen zij hij, komt dat even goed uit! Altijd nog beter dan in de afvalbak gooien. Alvorens ons te melden bij het motel rijden we iets verder en komen te recht bij een jaarlijks evenement wat deze week in Houston plaatsvindt; Live Stock, Rodeo & Carnival. Hier gaan we even een kijkje nemen. We moeten $10 entree betalen voor een supergrote Kermis, ook zijn er activiteiten en heel veel korte rokjes op dit Springbreak evenement. We hadden echter ook $18 kunnen neerleggen dan hadden we vanavond in het NRG stadion een grote rodeo en optreden kunnen bij wonen. Eerder zagen we op een bord staan dat de artiest van de avond Arriana Grande zou zijn, een vrij populaire zangeres van dit moment. Dat gaan we dus missen, er staat immers basketbal op het programma.

We lopen hier ongeveer een uurtje of twee in de rondte en verbazen over de prijzen van het eten en de attractietickets, want die moet je gewoon betalen ondanks dat er toegang is betaald. Met het grootse gemak zwaaien de Amerikaanse families met hun tickets boekjes die je vanaf 50 tickets kan kopen voor $50,- Behalve de grote mensen rodeo vanavond is er ook een kids rodeo. Leuk om te zien hoe fanatiek kleine kinderen boven op een “wild” schaap kruipen om het einde van de ring te halen.

Ruim een uur voor de wedstrijd melden we ons bij het Toyotacenter.  Hier worden we prima ontvangen. Het is het eerste stadion waar we begeleid worden naar de persruimtes en de zitplaatsen. Prima plaatsen ook. Goed geregeld dus. Er zijn veel mensen in het groen, het is vandaag immers St Patricks Day. We zien in een uitverkocht stadion (18.235) een wedstrijd waarin beide ploeg lang aan elkaar gewaagd zijn. Een schitterende Buzzer Beater van Josh Smith aan het einde van het derde kwart. Rockets ster Dwight Howard speelt niet vanwege een knieblessure, maar James Harden alias “The Beard” wel en die gooide vandaag 17 punten door het netje. Ongeveer vier minuten voor het einde weten de Houtson Rockets afstand te nemen met een 13-0 run en winnen de wedstrijd met 107-92, na een 51-50 ruststand.

Terug bij het hotel nemen we voor het eerst deze trip een duik in het zwembad. Deze is eigenlijk al dicht, maar met netjes vragen kom je een heel eind. Het water is ondanks de temperatuur van vandaag nog vrij fris. Maar he, die zwembroek is niet voor niets mee gegaan in de koffer. Het is al bijna middernacht als we afdruipen naar onze motelkamer. Nog een beetjes surfen op de het web en zappen op de tv en dan gaat omstreeks een uur of een toch het licht uit…

 

Woensdag 18 maart

Lange rit terug naar Dallas vandaag. Na een vlug ontbijtje bij het motel hup de auto in dus! Niet zo erg, want het is ongeveer 10 graden kouder dan gisteren. (17C) Onderweg houden we een pitstop bij de DairyQueen voor wat eten en een lekker ijsje. Omstreeks 14.30 zijn we bij ons hotel in Euless, TX. (Plaza Suites Best Western) een vrij nieuw motel. Ziet er super uit. Heerlijke bedden en een bijzonder ruime suite. Mooie afsluiter dus!

Voordat we na de laatste wedstrijd gaan, melden we ons bij DFW Gun Range en Training Center. Als je een Texas bent, dan moet je natuurlijk even de schietbaan op. We bestellen een Package deal en daarmee mogen we met een handwapen en een semi automatisch geweer schieten (AR-15). We verbazen ons over het gemak waarmee ons de wapens en munitie wordt meegegeven. Een kleine instructie volstaat. Ook als we aangeven dat we beginners zijn. (Ik heb eenmaal eerder geschoten, Richard nog niet).  We moesten wel een verklaring invullen, maar verder wordt er erg gemakkelijk mee opgegaan daar in de staat van de Rednecks. We concluderen overigens beiden de Riffle een afwijking naar links heeft 😉 . De man op het papier heeft de schoten met het pistool overigens niet overleeft.

Om zeven uur de laatste NBA wedstrijd van onze trip. De Dallas Mavericks tegen de Orlando Magic. En het mag gezegd worden, dat was een mooie afsluiter! Dallas neemt heel snel een 12-0 voorsprong. De bezoekers de laat binnenkomen, missen dus deze flitsende start. Het valt ons overigens op dat bij veel wedstrijden bezoekers pas ruim na het eerste fluitsignaal binnen komen wandelen met hun hotdog of kingsize coke. Ook kan je hier als tegenstander rustig in je uit-tenue naast je opponent gaan zitten, niemand die er aanstoot aanneemt om lelijke dingen te gaan roepen of te doen. Dat is bij de Nederlandse sporten wel anders.

Ondanks dat de Mavericks een voorsprong nemen en behouden en zelfs uitlopen naar een verschil van 22 punten is het een leuke en aantrekkelijke wedstrijd. We zien ook veel Dunks. Orlando weet goed terug te komen, maken tegen het einde een 9-0 run, echter sterspeler Dirk Nowitzki beëindigd die met een driepunter. Het wordt de laatste minuten zelfs nog erg spannend, Orlando komt terug tot 101-100. Wie had dat gedacht. Een videocall van de scheidsrechters doet beslissen dat de Mavs balvoordeel krijgen bij een uitbal en hiermee kan Dallas alsnog de wedstrijd, na een spannende slotfase, naar zich toe trekken. (Ruststand 65-48) Een mooie slotwedstrijd, met de eerste Triple Double in zijn carrière voor Elfrid Payton van de Magic.

Onze vakantie sluiten we af in de BabyDoll Saloon. Er staan veel dure auto’s voor de deur. Een glimp om de hoek van de entree, besluit ons om toch maar even binnen te kijken. We zien schaars geklede dames dansen die dol zijn op Dollars, niet ordinair gewoon Fun! De drankjes zijn echter niet echt goedkoop. We betalen voor een Cola en een Budweiser ruim $10,-. Ach, het is onze laatste avond… Guys just wanna have fun!  Om twee uur besluiten we om toch maar naar de hotelkamer te gaan, want morgen staat ons weer een lange dag te wachten. Op naar Amsterdam….

Donderdag 19 maart

Vandaag weer naar huis. Het was een supervakantie. Jammer dat de dames thuis er niet bij waren, maar zo met  Two Guys bevalt ook. Twaalf dagen van huis met veel sport en fun,…  Precies genoeg!

Feiten

Aantal gereden kilometers: 2560,4

Aantal malen getankt: 6
Totalen kosten tanken: $118,47
Gemiddeld per Gallon: $2,23

Totaal kosten per gereden kilometer: $0,216

Eten

Ruby Tuesday

Outback Steakhouse

T.G.I Fridays

Tony Roma’s

Taco Bell

Whataburger

Five Guys

In N Out Burger

Denny’s

DiaryQueen

IHOP

Binnenkort meer feiten en weetjes..